Meisel & McKenna, anno 2007.

Het zal een van mijn eerste bezoeken aan Blue Highways geweest zijn. Naarmate de avond vorderde, en de drank als vanzelfsprekend een rol ging spelen, had ik even wat minder trek om de oren bloot te stellen aan muziek. Even verpozing zoeken was het motto op dat moment. De ogen de kost geven, maar ook neuzen in de bakken cd’s van Willem Vonk, sedert jaar en dag een vast anker op dit geweldige festival. Hitsound, Willem’s dagelijkse bezigheid, zit vlak achter het station Rotterdam CS, aan de Walenburgerweg om precies te zijn. Bij het neuzen, volgens mij was het de editie met Dave Alvin (2001), maakte baas Willem mij attent (de cd hoog uit de bak tillend) op ene Kevin Meisel. Leuk, dacht ik, doch luisteren is er daar bij Blue Highways in die zin niet bij, dus ik heb die cd gewoon laten passeren. Maar ja, nieuwsgierig als ik nu eenmaal ben, heb ik ongeveer een week later Hitsound toch maar rap bezocht (een bezigheid die -alle ‘goedkope’ webwinkels ten spijt- nog immer bijna wekelijks prima in het rondje Rotterdam op de vrijdag past.…) en die cd van Meisel alsnog gescoord: Coal and Diamonds, werkelijk nog geen seconde spijt van deze aanschaf gehad. Inmiddels is Meisel twee cd’s verder. Country Lines uit 2003 was een alleszins acceptabele opvolger van het voortreffelijke debuut uit 1998. Nu is er recent dan een derde verschenen. Nog niet in mijn bezit, dus ook nog geen mening. Wel heb ik een mening over de laatste van Lori McKenna. Haar Bittertown uit 2004 is op een bijna vergelijkbare wijze onder mijn aandacht gebracht. Diezelfde Willem van Hitsound gaf mij eens een cd- single van deze McKenna, Bible Song, naar ik meen, cadeau. Dat klonk verre van verkeerd en natuurlijk mede daardoor die mooie schijf Bittertown, als ook al het eerdere werk van deze dame -die schitterde op de Blue- editie van 2005-, spoorslags aangeschaft. Wat een teleurstelling was het dan ook dit jaar om die nieuwste van Lori -Unglamorous - keer op keer in de speler te hebben, zonder dat die vonk van Bittertown opnieuw oversloeg. Samen met die cd van de jongens van de mellow maf(f)ia vind ik die nieuwe van McKenna toch wel zo’n beetje de mispeer van 2007. Jammer. Ik hoop nu maar van ganser harte dat Cruising For Paradise van Kevin Meisel (& The Ragged Glories) deze toch wel wanstaltige producten niet evenaart of zelfs overtreft. De brievenbus zal hopelijk spoedig duidelijkheid verschaffen…..