The Pedro Delgados

Het EK Voetbal werd er op dit weblog al bijgehaald om te verklaren dat er de laatste tijd iets minder vaak naar muziek werd geluisterd. Dat belooft dan niet veel goeds tijdens de Tour de France. Want ach, voetbal is natuurlijk een alleraardigst spelletje, het is zoals alle balspelen ook niet meer dan dat. Wielrennen daarentegen is het leven. Met alle fraaie en minder fraaie facetten. List en bedrog, maar ook puur machtsvertoon. Het heeft heel veel raakvlakken met rootsmuziek. De wielerkoers is een compositie langs toppen en dalen met onverwachte climaxen, een liedje met een kop en een staart, terwijl voetbal toch niet veel meer is dan een tamelijk truttig gebeuren op een beperkt stukje groene aarde.
The Pedro Delgados, een Amsterdamse band die akoestische country speelt die ze zelf als bluetrash omschrijven, heeft dus een uitstekende bandnaam bedacht. Van Pedro Delgado vergeet ik nooit zijn Tour van 1989. Ik lag zelf het grootste deel van die drie weken in het ziekenhuis, nadat ik zwaar ten val was gekomen in de Ronde van Norg, de vijfde etappe van de Wielermeerdaagse Noordenveld-Westerkwartier. Tegenover mij lag een brandweerman die op de Antillen tijdens bluswerkzaameheden door een dak was gevallen. Hij begreep helemaal niets van de sport, maar gaandeweg werd hij steeds enthousiaster. Na een tijdje was hij vooral een fan van Pedro Delgado, die de smaakmaker van de koers was door met zijn neus op de voorband te dalen, maar ook door pech werd achtervolgd. Mogelijk had hij de Tour al op de eerste dag verloren, doordat hij te laat aan de start was verschenen van de proloog. Later had hij overigens in een langere tijdrit toch ook baat bij die gebeurtenis. Doordat hij niet hoog stond in het klassement - een jaar eerder had hij de Tour nog gewonnen - startte hij veel eerder dan de toppers en reed in tegenstelling tot de klassementsrenners op een droog parcours en pakte zo veel tijd terug. Hij zou als derde eindigen in die door de Amerikaan Greg Lemond gewonnen Tour.
Over de muziek van The Pedro Delgados staat binnenkort meer op onze website in een recensie van hun cd Do It Like That.