Maan op zolder

Het voordeel van dit weblog is dat je muziek die dat verdient onder wie dan ooks aandacht kan brengen. Wat ik bedoel te zeggen is a) dat er naast alt.country en americana heel veel schitterende muziek gemaakt wordt – ook voor gescheiden mannen – en b) dat ik vele cd’s koop die nergens aandacht krijgen en waarbij mij een zekere drang overvalt u met mijn mening lastig te vallen. Dus vandaag in dat theater: The Moon Upstairs.
Zij hebben zich vernoemd naar een song van Mott The Hoople’s lp Brain Capers (1971): The Moon Upstairs. Ze komen uit Los Angeles, zijn nog jong, maar hebben wel een uitstekend debuut afgeleverd. De band schrijft lyrische gitaarrocksongs die de popgeschiedenis overhoop halen: Pink Floyd, Caravan, The Byrds, Neil Young, John Lennon, je hoort het allemaal terug in de eclectische sound van The Moon Upstairs. Zweverige rocksongs die niet anders dan als klassiek kunnen worden omschreven; klassiek in de zin van: countryrock, psychedelica, classic seventies rock. Gedomineerd door elektrische gitaar, Wurlitzer-piano en de golvende zangharmonieën van aanvoerder Sharif Dumani en zijn volgelingen is Guarding The Golden Apple – uit 2007 – gewoon een jaarlijstjesplaat. Althans, in dat van mij is dit geweldige debuut stevig verankerd.