j. tillman

Wie zich in de moderne muziek verdiept kan tegenwoordig niet meer om Fleet Foxes heen. Dit gezelschap uit het Noordwesten van de VS trad onlangs nog op in de Benelux. Ik heb de kans voorbij laten gaan om ze eens live aan het werk te zien. Stom natuurlijk. Zeker toen ik er achter kwam dat j. tillman tot de gelederen van Fleet Foxes is toegetreden. Tillman is namelijk een van mijn idolen (voorzover je als 44-jarige nog idolen hebt). Zijn cd´s zijn zonder uitzondering de moeite waard voor degenen die, zoals ik, liefhebbers zijn van Damien Jurado, Timesbold en vooral Richard Buckner. Long May You Run, j. tillman en Cancer & Delirium zijn prachtige akoestische platen met donkere singer-songwritersstuff. Op zijn laatste Minor Works werkt hij vaak met een volledige band.
Opvallendst aan het bericht over zijn toetreding tot Fleet Foxes vond ik nog dat hij bij die groep achter het drumstel plaats neemt, terwijl er tot voor kort nauwelijks drums op zijn eigen platen te horen waren. Overigens schijnt een nieuwe j. tillman-cd al weer af te zijn. Vacilando Territory Blues is opnieuw opgenomen met een band. Een releasedatum is nog niet bekend. Op zijn Myspacepagina zijn al wel een aantal, weer schitterende, nummers van het album te beluisteren. Zie hieronder een duet met Emily Loizeau: Crooked Roof