Dit weekend stond er weer eens een stuk in een van de kwaliteitskranten dat het fenomeen americana poogde te duiden. Wij hier weten sinds jaar en dag dat dat nogal zinloos is, maar buitenstaanders en onwetenden van geest denken daar anders over. In
de NRC wordt voetbalsukkel Auke Kok aan het woord gelaten om volslagen ongefundeerd onze geliefde muziek af te branden. Wat een dedain spreidt deze zich journalist en schrijver noemende minkukel uit over de pagina’s van een krant waar je nuance, diepgang en inzicht verwacht. Niets van dit alles bij deze droplul Kok. Het stuk is getiteld ‘Muziek voor gescheiden mannen’ en volgens de simpele ziel Kok noemen ingewijden americana zo. Dit wordt natuurlijk geenszins onderbouwd en evenmin
kom je erachter wie deze ‘ingewijden’ zijn. Het is tekenend voor de redeneertrant van dit pathetische journalistieke gedrocht. Nog stuitender wordt het als Kok de borsten van americana-icoon Lucinda Williams beschrijft: ‘Een boezem die het moest afleggen tegen het 57-jarige damesbuikje daaronder.’ Wat een gore seksist. En zo gaat het maar door met smakeloze grappen, ongefundeerde aannames en schofferende teksten. Een min ventje die Auke Kok. Al is het wel een geruststellende gedachte dat ik deze stakker niet tegen zal komen bij de concerten in het land van onze helden, heldinnen en favorieten.
de NRC wordt voetbalsukkel Auke Kok aan het woord gelaten om volslagen ongefundeerd onze geliefde muziek af te branden. Wat een dedain spreidt deze zich journalist en schrijver noemende minkukel uit over de pagina’s van een krant waar je nuance, diepgang en inzicht verwacht. Niets van dit alles bij deze droplul Kok. Het stuk is getiteld ‘Muziek voor gescheiden mannen’ en volgens de simpele ziel Kok noemen ingewijden americana zo. Dit wordt natuurlijk geenszins onderbouwd en evenmin 
kom je erachter wie deze ‘ingewijden’ zijn. Het is tekenend voor de redeneertrant van dit pathetische journalistieke gedrocht. Nog stuitender wordt het als Kok de borsten van americana-icoon Lucinda Williams beschrijft: ‘Een boezem die het moest afleggen tegen het 57-jarige damesbuikje daaronder.’ Wat een gore seksist. En zo gaat het maar door met smakeloze grappen, ongefundeerde aannames en schofferende teksten. Een min ventje die Auke Kok. Al is het wel een geruststellende gedachte dat ik deze stakker niet tegen zal komen bij de concerten in het land van onze helden, heldinnen en favorieten.
Posts
3 opmerkingen:
Nou, nou..... zo erg was het nu ook allemaal weer niet. Ik vond het eerlijk gezegd wel louterend. Laten we eerlijk zijn; het is ook een soort van sekte van mannen op middelbare leeftijd. Het is denk ik niet verkeerd het ook eens van een afstandje te bekijken en het niet altijd zo serieus te nemen.
Enige relativering kan geen kwaad.
Overigens gaat mijn vriendin gelukkig altijd gewoon mee naar Blue Highways!
Vr. Gr. Erwin
tsjonge, tsjonge ik vind dit artikel niet getuigen van enige vorm van relativering. Een soort reactie van een sekteleider. Dan heeft Auke Kok indirect ook wel gelijk. Ik vond het een prachtig artikel, heb er erg om kunnen lachen. Liep met hetzelfde gevoel rond op Blue Highways. Dus, kom op zeg....
De volstrekt niet invoelbare reactie van meneer Rijkeboer op het stuk van Auke Kok is symptomatisch voor de huidige stand van zaken in Americanaland: namelijk enkele gelouterde muziekliefhebbers zoals meneer rijkeboer denken de zogenaamde "americana-waarheid" in pacht te hebben. Etaleren dat vervolgens en vinden zichzelf na het horen van de 735e cd een kenner. Zelfrelativering is niet de grootste deugd van meneer Rijkeboer...
Daar kom bij dat ironie een stijlvorm is bij het gebruik van taal zowel gesproken als geschreven...
Voorzover Americana nog niet mainstream is , is zij dat na de "Kok-publicatie" wel geworden.
Ik hoop dat heel binnenkort meneer Rijkeboer en meneer Kok samen in de gelegenheid zijn om zij aan zij het buikje van Lucinda williams te bewonderen...
Want de auteur Kok, (die wel kan schrijven)is helemaal om, of was dat meneer rijkeboer helemaal ontgaan?
groet Remco in't hof
Een reactie posten