Ultiem

Op zondagmiddag 17 februari zitten drie dames en negen heren in een Hengelose woonkamer bijeen om urenlang naar liedjes omtrent het cowboyleven te luisteren. Kritisch te luisteren, vooral. Want de URC is de enige wedstrijd waarvan de deelnemers tegelijk ook de jury vormen. URC staat voor Ultimate Roots Challenge. Of Contest. Of Competition. Of Choice. Of Championship. Of Connaisseur. Ik weet het niet meer precies. Wel dat dit altcountry-songfestival voor het eerst gehouden werd in 2002. Het idee was om met een groepje liefhebbers Het Beste Roots Nummer Ooit te bepalen. Iedereen diende tien nominaties in. Al die nummers werden tijdens een luistersessie ten gehore gebracht, waarna de deelnemers, die dus opeens juryleden waren geworden, via een vernuftig puntensysteem hun voorkeur konden aangeven. Dit resulteerde in een lijst met de zeventien hoogst genoteerde Beste Roots Nummers Ooit. Op nummer drie kwam Ft. Worth Blues van Steve Earle, een positie die hij met zijn huidige werk wel kan vergeten. Op twee stond Across The Borderline, in de uitvoering van Ry Cooder. Beste Roots Nummer Ooit was The Dark End Of The Street door Dan Penn en Spooner Oldham. Je ziet, het zijn geen prutsers, die mensen van de URC. De zeventien gekozen nummers kwamen op een CD, en die werd dan ook weer tijdens een speciale sessie gepresenteerd, waardoor het idee kan ontstaan dat die mensen van de URC niet alleen geen prutsers zijn, maar bovendien geen geheelonthouders. Hoe dan ook, de eerste Challenge, of Contest, was een succes, en schreeuwde om een vervolg. Het jaar erop was het thema ‘covers’. Op drie eindigde om de een of andere duistere reden Hallelujah van Leonard Cohen, gezongen door Jeff Buckley. Op twee stond gelukkig Angel From Montgomery door Bonnie Raitt, samen met John Prine zelf. Winnaar werd If I Needed You van Townes van Zandt, uitgevoerd door Lyle Lovett. Het volgende thema luidde: ‘On the road’, met als verrassende, maar zeer terechte winnaar Nothing But The Wheel van Peter Wolf. Het jaar daarna: ‘Get Rhythm’, ofwel de voeten van de vloer. Nu was het Congo Square van Sonny Landreth die met de eer ging strijken. Vorig jaar draaide alles om ‘dames’. Grote winnares werd Patty Griffin, met maar liefst twee nummers in de top-3, waarvan Useless Desires op 1. Dit jaar gaan we terug naar de americanaroots bij uitstek... cowboy songs. Muziek over het eenzame bestaan van de cowboy, de onovertroffen held van het wilde westen, de eindeloze tocht richting zonsondergang, het koesterende kampvuur, met de volle maan als enige reisgenoot. Het moet wel gek zijn als Jerry Jeff Walker geen hoge ogen gaat gooien.