The Olson/Louris Connection

Gezichtsbepalers van de opleving van de countryrock in de jaren negentig. Wat mij betreft een gouden drie-eenheid met Wilco/Tweedy en Whiskeytown/Adams. De band uit Minneapolis, Minnesota lijkt de voornaamste verantwoordelijke voor de jaren negentig-modernisering van een traditioneel genre als de countryrock, en dan de variant die gebaseerd is op sublieme vocale harmoniëen. Wereldwijde doorbraak met het tweede albun – alweer 16 jaar geleden. De tijd heeft niet stilgestaan en heeft afsplitsingen en solo-avonturen opgeleverd. Vijf daarvan hier bijeengebracht.

1 ‘Two Angels’ – The Jayhawks
Ook te vinden op het veredelde demo-album Blue Earth. Maar Hollywood Town Hall is ‘the real thing’; een naadloos geheel waarin de countryrockharmoniëen van The Byrds, The Flying Burrito Brothers en The Eagles versmelten met beschaafd Crazy Horse-gitaargeweld. Prachtige en soulvolle orgelpartijen zwellen af en aan en dragen bij aan een perfect organische sound. En altijd zijn daar die verbindende zangharmoniënen die de schitterende nummers opstuwen naar countryheaven.
2. ‘Rainbow Of Your Heart’ – Mark Olson
Na de flauwiteit van het Original Harmony Ridgecreek Dippers-album maakt Olson zich met zijn eerste solo-album ietwat los van de Victoria Williams-invloed. My Own Jo Ellen heeft een sterke bezetting met drummer Don Heffington en gitarist Greg Leisz. Leisz exceleert in ‘Rainbow Of Heart’, een prachtig nummer dat hoop geeft voor Olsons muzikale toekomst. Gescheiden van Williams is Olson weer helemaal terug met het fraaie The Salvation Blues.
3. 'Glad & Sorry' – Golden Smog
Vriendenclubje van Louris (Jeff Tweedy, Kraig Johnson, Dan Murphy, Marc Perlman) dat graag stoned is en samen jamt. Eerste EP is melig en telt vijf covers. Down By The Old Mainstream is coherenter en laat zich vergelijken met het Jayhawks-werk. ‘Glad & Sorry’ is een schitterende sfeervolle cover van The Faces.
4. ‘Anybody’s Only’ – Tim O’Reagan
Getransfereerd van de begeleidingsband van Joe Henry naar The Jayhawks en voor het eerst te horen op het Mark Olson-loze Sound Of Lies. Ontpopt zich als zanger, gitarist en songschrijver. Een solo-album is dan een logische stap. The Jayhawks-sfeer is nooit ver weg, maar evidenter is de Beatles-invloed in O’Reagans puike melodieën. Met medewerking van Gary Louris én Mark Olson.
5. ‘We’ll Get By’ – Gary Louris
Het eerste solo-album van Gary Louris. Dat heeft een hele tijd geduurd, maar Louris kon beslist zijn ei kwijt in The Jayhawks dat na het vertrek van Olson toch zijn band was. Louris is ook de hofleverancier van de Golden Smog-platen, in die zin heeft Vagabonds veel overeenkomsten met de laatste volwaardige van Golden Smog, Another Fine Day. Lichtelijk gepolijst is Vagabonds toch een sterk countryrockalbum met een heerlijke seventiessfeer. ‘We’ll Get By’ is sterk Youngiaans met mooie gitaareffecten en in het koor Chris Robinson en Jenny Lewis.