Velen willen er nog niet aan, maar het is echt onvermijdelijk. Lange tijd werd Scandinavië gezien als het Mekka van de Europese Americana, maar tegenwoordig komt er heel veel goede muziek uit Groot-Brittanië. Schotland heeft onder meer The Endrick Brothers, Dropkick, Hobotalk en Steve Adey. En uit Engeland komen, om ‘ns een paar namen te noemen, The Southern Tenant Folk Union (treden in juni in Nederland op), Pacific Ocean Fire, the Redlands Palomino Company en Simon J. Alpin. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.
Wij bij Altcountry.nl hebben het vizier al een tijdje op onze westerburen gericht staan. Toch kan het gebeuren dat er eens een belangwekkende cd aan onze aandacht ontsnapt. Twee weken geleden kwam ik pas achter dat Grand Drive, toch een van de Engelse Americana-bands die al wat langer aan de weg timmert, in juli 2007 een prachtig album had uitgebracht: Everyone. Sinds zijn aankomst in huize Vogel is het daar een van de meest gedraaide platen geworden. De echte schoonheid ervan drong pas vanmorgen tot mij door. In de trein naar mijn werk begonnen bij het voor de zoveelste keer beluisteren van track 2, Talking In Your Sleep, de ogen ineens te prikken. Het zullen ongetwijfeld de prachtige koortjes en de mineurstemming van het nummer zijn geweest. Gelukkig ging het moment weer snel voorbij, want ik huil niet graag. Althans, niet in een overvolle trein. Maar het is wel fantastisch dat muziek dat nog steeds met me kan doen.
Wij bij Altcountry.nl hebben het vizier al een tijdje op onze westerburen gericht staan. Toch kan het gebeuren dat er eens een belangwekkende cd aan onze aandacht ontsnapt. Twee weken geleden kwam ik pas achter dat Grand Drive, toch een van de Engelse Americana-bands die al wat langer aan de weg timmert, in juli 2007 een prachtig album had uitgebracht: Everyone. Sinds zijn aankomst in huize Vogel is het daar een van de meest gedraaide platen geworden. De echte schoonheid ervan drong pas vanmorgen tot mij door. In de trein naar mijn werk begonnen bij het voor de zoveelste keer beluisteren van track 2, Talking In Your Sleep, de ogen ineens te prikken. Het zullen ongetwijfeld de prachtige koortjes en de mineurstemming van het nummer zijn geweest. Gelukkig ging het moment weer snel voorbij, want ik huil niet graag. Althans, niet in een overvolle trein. Maar het is wel fantastisch dat muziek dat nog steeds met me kan doen.
Grand Drive: Talking in your sleep
Geen opmerkingen:
Een reactie posten