Neil en Nederlandstalig

Was Neil Young fantastisch of juist niet? Peter Bruyn schreef over het concert van afgelopen zondag in de Amsterdamse Rai voor de GPD-kranten een uiterst positieve recensie. Vijf sterren werden er door hem uitgedeeld en de kop 'Messcherpe solo's van de dinosaurus van de rock' in Dagblad van het Noorden loog er ook niet om. Menno Pot van de Volkskrant dacht er heel anders over en deelde slechts twee sterren uit. 'De fut is uit Neil Young en zijn band' was hier de kop. Verwarrend? Nee hoor, bij altcountry.nl zijn we het gelukkig ook lang niet altijd eens. Zo gaf Wiebren Rijkeboer de laatste cd van John Fogerty een lage waardering van twee paarden en een veulen, terwijl collega's Peer Bataille en René Leverink Revival in hun jaarlijst zetten.
Hugo Vogel verbaasde mij met zijn jammerklacht over de keuze van JW Roy om in het Nederlands te zingen. En het is opmerkelijk dat ik het nu opneem voor de Brabander. Ik moest namelijk nooit zoveel hebben van Nederlandse waar. In mijn platenkast staat nog geen 1 procent Nederlands produkt en Nederlandstalig komt zelfs niet verder dan een percentage van 0,05 of zoiets. Maar sinds ik ben begonnen te schrijven voor deze site krijg ik soms erg goede platen van Nederlandse bodem toegestuurd. Goed, Nederlandstalig hoeft voor mij eigenlijk ook niet, maar JW Roy is een uitzondering. Met name zijn vorige plaat Laagstraat 443, die ik overigens voor slechts twee euro ergens uit de bakken viste, is gewoonweg briljant. Jan Willem, bedankt!