Live in Groningen

Dit weekend was ik in Groningen voor een verhuisklus. Tijdens het leggen van vele vierkante meters IKEA-laminaatvloer had ik alle tijd om eens in kaart te brengen wat deze stad mij tot nu toe op muziekgebied allemaal te bieden heeft gehad. Groningen, de stad van Plopatou, wie kent hem nog? De stad ook van een substantieel deel van de altcountry.nl-redactie. En de stad van Ron Jans, die we op het gebied van altcountry weinig wijs hoeven te maken. Ik heb al heel wat coryfeeën kunnen bewonderen in Groningen, bedacht ik, al plinten in verstek zagend. In de jaren zeventig, begin tachtig Ry Cooder (in de tijd van John Hiatt), niet veel later John Hiatt zelf, eerst solo, spoedig ook met band, waarbij ook Nick Lowe nog even een duit in het zakje kwam doen. Verder gravend in mijn geheugen en mijn knieën teisterend kwam ik nog namen tegen als Bottle Rockets, Slobberbone en weer John Hiatt, maar nu vele jaren later, rond zijn cd The Tiki Bar Is Open. Mijn meest ingrijpende muziekbelevenis in Groningen vond echter plaats op zaterdag 25 juni 2005, in de Oosterpoort: het concert van Elvis Costello. Iemand die al jaren op mijn verlanglijstje stond, en voor wie ik graag dwars door de TT-drukte noordwaarts toog. En terecht: wát een energie, gedrevenheid, vakmanschap, creativiteit en enthousiasme. Zonder meer een van de top-5 van mijn mooiste concerten. Zo’n optreden dat wel eeuwig door had mogen gaan. Wat tot mijn grote vreugde in zekere zin nog gebeurd is ook, want een paar maanden later vond ik – toevallig bij Plato in Groningen – de dvd Elvis Costello, Live in Memphis. Uit september 2005, hetzelfde kostuum, dezelfde oranje bril. Alleen nu met Emmylou Harris, want het kan natuurlijk altijd nog beter. Kijk zelf, en besef wat je gemist hebt, in Groningen, op die warme avond in juni 2005.