(Wil je zien wat er allemaal met Engelstalige teksten kan gebeuren, ga dan naar http://www.janrot.nl/ )
zondag 18 november 2007
Greta's stal
We realiseren het ons niet altijd, maar voor Amerikanen is alle muziek 'Nederlandstalig’. We denken dat we naar dezelfde muziek luisteren als zij, maar dat is natuurlijk totaal niet het geval. Zij luisteren naar Frank Boeijen en Acda & De Munnik. En misschien wel naar De Toppers. Hoe erg het is om Amerikaan te zijn, kun je een beetje ervaren als je bladert in Bob Dylan Liedteksten. Er zijn twee delen: ‘1962-1973’ en ‘1974-2001’. Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes hebben een drieste poging gewaagd om de songteksten van His Bobness, al vaak genoemd in verband met de Nobelprijs voor literatuur, in aanvaardbaar Nederlands om te zetten. Het resultaat is ontluisterend. Niet omdat de vertaling slecht is, maar juist omdat ze zo goed is. Boots Of Spanish Leather wordt heel terecht vertaald in Laarzen Van Spaans Leder. Maar zie je in het Engels afgetrapte, opgelapte, kaalgelopen, maar nog messcherpe machokissies voor je, in het Nederlands denk je aan een aanbieding bij Dolcis. Girl From The North Country wordt Meisje Van Het Noorden. Weinig op af te dingen, maar toch schiet me voornamelijk Tonnie de Jong te binnen. ‘I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more’ is nu ‘Ik staak nou me werk in Greta’s stal voorgoed’, en dan wordt het toch tijd om de heren Bindervoet en Henkes eens recht in de ogen te zien, en te vragen of ze wel goed in orde zijn. Eerlijk is het niet, die vergelijking. Engels heeft voor ons nou eenmaal iets stoers. Dat komt bijvoorbeeld omdat onze woorden gemiddeld uit veel meer lettergrepen bestaan, waardoor de taal al gauw iets slooms krijgt. Heel soms wordt een tekst die ik geschreven heb ik het Engels vertaald. Wat in het origineel net door de beugel kan, klinkt in het Engels als een klok: ‘Heb ik dat geschreven? Ik wist niet dat ik het in me had.’ Nederlandstalige muziek associëren wij met lulligheid, met de TROS, met Radio 2. Eigenlijk is er maar één fenomenale uitzondering: Boudewijn de Groot. De man die al Nederlandstalige Americana zong toen de outlaws in Texas nog niet eens geboren waren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten