zondag 2 november 2008

Tom Dula

Een van de meest bekende Amerikaanse folksongs is Tom Dooley. Geschreven door ene Thomas Land, diep in de negentiende eeuw, maar het was het Kingston Trio dat het liedje in 1958 zes miljoen keer wist te verkopen, een succes dat volgens velen de aanzet vormde tot de ‘folk boom’ in de jaren erna. Hang your head, Tom Dooley. Maar wat is eigenlijk het verhaal achter deze executie? Het liedje gaat niet over Tom Dooley, maar over Tom Dula, wiens naam in het plaatselijke dialect als ‘dooley’ werd uitgesproken. Die ‘plaats’ was Wilkes County, North Carolina, waar Dula op 22 juni 1845 ter wereld kwam. Hij was de jongste van drie zonen. Op school kwam hij waarschijnlijk de nichtjes Ann en Laura Foster tegen. Hij werd verliefd op Ann, maar drie maanden voor zijn achttiende verjaardag, op 15 maart 1862, meldde hij zich aan bij het 42ste North Carolina Infantry Regiment. Toen hij drie jaar later afzwaaide, was Ann - in de veronderstelling dat ze haar Tom nooit meer terug zou zien - inmiddels getrouwd met een oude boer, James Melton. Prima, dacht Dula, dan neem ik haar nichtje, Laura. Binnen de kortste keren was ze zwanger, iets wat in het puriteinse Wilkes bepaald niet door de beugel kon. Ze besloten er samen vandoor te gaan. Kort daarna werd het lichaam van Laura gevonden. Ze was meerdere keren gestoken met een groot mes. Door het gruwelijke karakter van de moord én door de omstandigheid dat Laura zwanger was, kreeg de zaak landelijke aandacht. De rol van Dula in de slachtpartij is niet duidelijk. Een van de theorieën was dat niet hij, maar Ann de moordenaar was, uit jaloezie omdat ze nog altijd verliefd op Dula was. Hoe dan ook: Dula werd van de moord beschuldigd, en hij sloeg op de vlucht naar Tennessee. Uiteindelijk was het Colonel Grayson, bij wie Dula in dienst was getreden, die Dula aangaf bij de sherrif van Wilkes. Dula hield vol onschuldig te zijn, maar werd - ook in hoger beroep - veroordeeld tot de strop. Nadrukkelijk pleitte hij Ann Melson vrij: hield hij nog steeds van haar? Op 1 mei 1868, bijna twee jaar na de moord op zijn zwangere vriendinnetje, bungelde Tom Dula aan de galg. Zijn laatste woorden: “Gentlemen, do you see this hand? I didn’t harm a hair on the girl’s head.”
Luister naar Doc Watson's versie van Tom Dooley:

1 opmerking:

Peerke zei

Nog, nog, nog.

Van dit soort verhalen hou ik. Maar dat hadden diegenen die mij kennen natuurlijk al lang door.