Ik moet bekennen de afgelopen twee weken nagenoeg geen Americana of Altcountry beluisterd te hebben. De reden is simpel: er zijn twee geweldige (=understatement) cd's uitgekomen: allereerst
White Noise van
The Living End, zonder weerga de beste cd van 2008, maar geen onderwerp voor deze blog (maar een ieder die van de betere gitaarrock houdt een absolute aanrader, deze band had inmiddels al wereldberoemd moeten zijn, nu vooral groot in eigen land down under) en
Dilletantes van
You am I, eveneens wereldberoemd down under.
Tussendoor heb ik echter ook mijn collectie van helden van weleer
The Replacements vervangen door de nieuwe heruitgaves van hun cd's, met bonustracks. Op hun eerste
Sorry Ma, forget to take out the trash staat behalve hun typische chaotische punksongs als bonus ook een liedje dat toen al vooruitwees naar het genie dat
Paul Westerberg was en zou worden:
If only you were lonely (Voorheen alleen verkrijgbaar op vinyl op de verzamelaar
Boink!). Een verstild liedje met begeleiding van slechts een akoestische gitaar, een liedje dat niet zou misstaan op willekeurig welke cd van een singer/songwriter. Magistraal in al zijn eenvoud. Westerberg zou later meer van dit soort juweeltjes schrijven, maar eigenlijk nooit meer in de buurt komen van deze.
Ik moet bekennen de afgelopen twee weken nagenoeg geen Americana of Altcountry beluisterd te hebben. De reden is simpel: er zijn twee geweldige (=understatement) cd's uitgekomen: allereerst White Noise van The Living End, zonder weerga de beste cd van 2008, maar geen onderwerp voor deze blog (maar een ieder die van de betere gitaarrock houdt een absolute aanrader, deze band had inmiddels al wereldberoemd moeten zijn, nu vooral groot in eigen land down under) en Dilletantes van You am I, eveneens wereldberoemd down under. 
Tussendoor heb ik echter ook mijn collectie van helden van weleer The Replacements vervangen door de nieuwe heruitgaves van hun cd's, met bonustracks. Op hun eerste Sorry Ma, forget to take out the trash staat behalve hun typische chaotische punksongs als bonus ook een liedje dat toen al vooruitwees naar het genie dat Paul Westerberg was en zou worden: If only you were lonely (Voorheen alleen verkrijgbaar op vinyl op de verzamelaar Boink!). Een verstild liedje met begeleiding van slechts een akoestische gitaar, een liedje dat niet zou misstaan op willekeurig welke cd van een singer/songwriter. Magistraal in al zijn eenvoud. Westerberg zou later meer van dit soort juweeltjes schrijven, maar eigenlijk nooit meer in de buurt komen van deze.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten