Regelmatig ontvang ik cd’s die niet bespreekbaar zijn op altcountry.nl. Niet omdat ze zo slecht zijn, maar omdat ze niets uitstaande hebben met het genre. Collateral discs noem ik ze. Twee wil ik er hier even noemen. Wholehearted is een plaat van de Amerikaanse zangeres Beth Hirsch. Ze schreef alle nummers zelf. Maakt dat haar dan een singer/songwriter? In de letterlijke zin van deze samentrekking wel, maar ik stel me er toch iets anders bij voor dan de zangeres die deze zwoele poppy nummers zingt. Zwoel in de traditie van Sade en Michael Franks. Het is een lekkere kabbelplaat geworden die prima dienst doet als achtergrondmuziek bij een warme zomeravond op het terras met een fris roseetje. Love Will Come Again springt eruit. Prachtig pakkend liedje. 
Bijna van hetzelfde laken een pak is Heaven Sent van de Zweedse Victoria Lagerström die in het degelijks leven de levenspartner is van de Amerikaanse singer/songwriter David Tate. Ook zij schreef, met wat hulp voor de muziek, alle nummers zelf en, evenals Beth Hirsch, is zij op haar plaat een pure zangeres. Een goeie zangeres ook met een heldere stem waarop een vliesdun heesje ligt. Ook hier een zomers geluid dat evenwel net iets minder zwoel en een pietsie serieuzer is. Zal misschien ook te maken hebben met het feit dat Wholehearted is opgenomen in Nice en het Californische Los Feliz terwijl Heaven Sent in Stockholm op band werd geslingerd. Mooiste track en tegelijkertijd The Odd One Out vanwege een licht dreigend toontje, is Who Is This Man waarin de elektrische gitaar een mooie dans uitvoert met een cello.
Collateral disks zijn niet altijd even goed maar van plaatjes als deze kan ik best genieten. Met een fris roseetje. Dat dan weer wel.
Bijna van hetzelfde laken een pak is Heaven Sent van de Zweedse Victoria Lagerström die in het degelijks leven de levenspartner is van de Amerikaanse singer/songwriter David Tate. Ook zij schreef, met wat hulp voor de muziek, alle nummers zelf en, evenals Beth Hirsch, is zij op haar plaat een pure zangeres. Een goeie zangeres ook met een heldere stem waarop een vliesdun heesje ligt. Ook hier een zomers geluid dat evenwel net iets minder zwoel en een pietsie serieuzer is. Zal misschien ook te maken hebben met het feit dat Wholehearted is opgenomen in Nice en het Californische Los Feliz terwijl Heaven Sent in Stockholm op band werd geslingerd. Mooiste track en tegelijkertijd The Odd One Out vanwege een licht dreigend toontje, is Who Is This Man waarin de elektrische gitaar een mooie dans uitvoert met een cello.
Collateral disks zijn niet altijd even goed maar van plaatjes als deze kan ik best genieten. Met een fris roseetje. Dat dan weer wel.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten