Woodcocks..….

In een recensie van even terug met twee cd’s van ene Nathan Bell als onderwerp -ik heb even geluisterd en de cd’s van Bell direct besteld zoals collega Gjaltema nogal ‘grof’ aanbevool- ‘viel’ ook de naam van de Woodcocks. Spoorslags naar boven gerend en gezocht naar de titelloze debuutcd uit 1989 van deze groep rond Rich Hopkins en Dave Seger. En: gevonden! Weer geluisterd en weer kunnen vaststellen waarom ik bepaalde bands van nu, zoals The Whipsaws en The Hiders, zo goed weet te appreciëren.
Ook weer wat haren uit mijn hoofd getrokken vanwege het feit dat ik de 2e cd van deze Woodcocks, The Carp Pond (1992), ooit in een ontzettende vlaag van verstandsverbijstering voor een ‘appel en een ei’ van de hand heb gedaan…. Woodcocks, dat zijn zoals Wikipedia het fraai omschrijft:

“A group of seven extant very similar wading bird species in the genus Scolopax, characterised by a long slender bill and cryptic brown and blackish plumage. Only two woodcocks are widespread, the others being localised island species. Their closest relatives are the typical snipes of the genus Gallinago”.

Tja, maar de Woodcocks waren dus ook Rich Hopkins (gitaar; vocals) Dave Seger (gitaar; vocals); Bruce Halper (drums); Mark Perrodin (bass); Tom Larkins (drums); Scott Barber (bass) en Anne Bryerton (vocals). Met een beetje goede wil ook een groep van zeven vogeltjes, maar dan wel wat anders gebekt. Hopkins is later onder zijn eigen naam & Luminarios doorgegaan. Ook best fraai, zoals bijvoorbeeld My Lucky Stars uit 2001 aantoont.
Maar goed. Woodcocks’ The Carp Pond, waarop ook Craig Schumacher (U weet wel, Tucson) zijn opwachting maakt, is dus uit mijn almaar uitdijende (verkopen doe ik niet meer!) collectie verdwenen. Ten onrechte. Hoogste tijd voor een speurtocht om deze gemaakte fout te herstellen. Wie heeft ‘m? Wie denkt dat ie ‘m in dat geval kan missen? Ik houd me aanbevolen!