Weet je, ik heb momenteel weinig zin in americana, alt.country en ander rootsy gespuis. Ja, ik gooi de knuppel maar eens in het hoenderhok. Ik weet dat het wel weer terugkomt; maar de realiteit is dat ik nu even in andere fase zit.
Ik ben weer helemaal verslingerd aan de jaren zeventig – wat natuurlijk ook de jaren zijn die mij gevormd hebben – en wat eraan vooraf ging: de sixties. Ik wil de weblog-lezer niet al te veel vermoeien, maar op het internet ontdek ik nog zo veel verschrikkelijk fraaie muziek die ik helemaal niet ken.
Dat verbaast mij nogal; ik dacht dat ik het allemaal wel in de smiezen had. Maar nee. Al die 'ontdekkingen' – lelijk woord – zijn in feite een oefening in nederigheid. Daarom zo een paar namen – uit nederigheid en respect – naar wiens platen ik de laatste heel erg veel naar geluisterd heb, al begin ik wel met een van mijn meest favoriete: 3RD van Big Star (1978).
Verder gaat het via de Britse psych van Faintly Blowing van Kaleidoscope (1968), de superieure Amerikaanse seventies hardrock van No Rest For The Wicked van Truth & Janey uit 1976, de rural progrock van het Britse Fantasy op Paint A Picture (1973). De Zuid Amerikaanse mengeling van Westcoastrock en progressive van Laghonia uit Peru op Etcetera (1971),
de Beatles-pop van het Zuid Afrikaanse The Flame (1970) – met daarin de toekomstige drummer van The Beach Boyss, de countryeske hippierock van Mighty Baby's A Jug Of Love (1971), de powerpop avant la lettre van The Nazz op de tweede lp Nazz Nazz (1969) en de geweldige rock van Flo & Eddie's The Phlorescent Leach And Eddie (1972) – en Warren Zevons gelijknamige plaat uit 1976: Don't you feel like desperadoes under the eaves? Ik niet, ik ga lekker mijn eigen gang. Wordt vervolgd.
Weet je, ik heb momenteel weinig zin in americana, alt.country en ander rootsy gespuis. Ja, ik gooi de knuppel maar eens in het hoenderhok. Ik weet dat het wel weer terugkomt; maar de realiteit is dat ik nu even in andere fase zit. 
Ik ben weer helemaal verslingerd aan de jaren zeventig – wat natuurlijk ook de jaren zijn die mij gevormd hebben – en wat eraan vooraf ging: de sixties. Ik wil de weblog-lezer niet al te veel vermoeien, maar op het internet ontdek ik nog zo veel verschrikkelijk fraaie muziek die ik helemaal niet ken. 
Dat verbaast mij nogal; ik dacht dat ik het allemaal wel in de smiezen had. Maar nee. Al die 'ontdekkingen' – lelijk woord – zijn in feite een oefening in nederigheid. Daarom zo een paar namen – uit nederigheid en respect – naar wiens platen ik de laatste heel erg veel naar geluisterd heb, al begin ik wel met een van mijn meest favoriete: 3RD van Big Star (1978). 
Verder gaat het via de Britse psych van Faintly Blowing van Kaleidoscope (1968), de superieure Amerikaanse seventies hardrock van No Rest For The Wicked van Truth & Janey uit 1976, de rural progrock van het Britse Fantasy op Paint A Picture (1973). De Zuid Amerikaanse mengeling van Westcoastrock en progressive van Laghonia uit Peru op Etcetera (1971), 
de Beatles-pop van het Zuid Afrikaanse The Flame (1970) – met daarin de toekomstige drummer van The Beach Boyss, de countryeske hippierock van Mighty Baby's A Jug Of Love (1971), de powerpop avant la lettre van The Nazz op de tweede lp Nazz Nazz (1969) en de geweldige rock van Flo & Eddie's The Phlorescent Leach And Eddie (1972) – en Warren Zevons gelijknamige plaat uit 1976: Don't you feel like desperadoes under the eaves? Ik niet, ik ga lekker mijn eigen gang. Wordt vervolgd.
Posts
1 opmerking:
Wiebren,
Fijne weblogs maken jullie, voor mij de afsluiter van de dag. Vooral doorgaan ! Je ontdekkingen uit dit bericht smaken naar meer. Maar hoe doe je dat, hoe kom je aan die obscure bandjes en nog veel belangrijker hoe verkrijg je de albums (internet ?)
met vriendelijke groet,
Rob Zonneveld
email: de_zonneveldjes@ziggo.nl
Een reactie posten