From Raleigh, North Carolina

Het was ergens in 1997, dat we in Jan Donkers’ Sunday Morning Coming Down werden opgeschrikt door My Baby's Gone van The Backsliders. WOW! The Backsliders bleken een in de country gewortelde rockband uit Raleigh, North Carolina, met als spitsenduo Chip Robinson (‘a trailer park denizen from Raleigh, NC’, schrijft All Music Guide) en Stephen Howell. Het betreffende album was Throwin’ Rocks At The Moon, en zonder meteen weer met superlatieven te willen spetteren: dit is een van de beste rootsrockalbums die ik ken. Misschien wel hét beste. Ik begin niet eens met uitleggen waarom, maar het heeft alles te maken met de stemmen van Robinson en Howell, en de gitaren van Howell en Brad Rice.
Na Throwin’ Rocks verscheen een jaar later nog Southern Lines, maar dat mocht al een wonder heten, aangezien in de band de pleuris was uitgebroken, waardoor dit album zo ongeveer een soloproject van Chip Robinson is, hoewel bij de credits wel steeds de hele meute vermeld wordt. Einde van de Backsliders. Maar hé, er bleek nóg een cd te bestaan: hun debuut-EP uit 1996, “From Raleigh, North Carolina”. Ik kwam hem toevallig tegen bij de Plaatboef in Amsterdam, en verdorie, het zijn maar zes nummers, maar wát een feest!! Na Southern Lines bleef het tien jaar stil, en juist toen elke hoop op een teken van leven ijdel leek te zijn geworden, bereikte ons sensationeel nieuws: een nieuw album van Chip Robinson! Hij blijkt de jaren overleefd te hebben onder de hoede van Eric Amble, als lid van diens band The Roscoes, en nu is er Mylow van Chip Robinson And The Heavy Beat Outfit. Op Robinson’s webspace zijn er drie veelbelovende tracks van te horen, die je zeer begerig maken naar de rest, alleen: met geen mogelijkheid lukt het mij te achterhalen waar Mylow te koop is.

Kijk in elk geval even naar het volgende bewijs dat Robinson echt nog in leven is, althans een maand geleden: