Assurancetourix; Richard Digance & Jimmy Greaves.

Wat hebben Assurancetourix, Richard Digance & Jimmy Greaves gemeen? Zo op het oog niet veel, en ik vermoed dat de naam van Richard Digance wellicht voor velen de grote onbekende in dit rijtje is. Kijk, Asterix & Obelix is nog wel te plaatsen, en dan is Assurancetourix -de bard/troubadour in deze stripreeks- ook nog wel ergens in het geheugen op te diepen. Toch? En de voetbalkenners weten uiteraard wie Jimmy Greaves is. Of niet? Spits, die debuteerde bij Chelsea en later -van 1961 tot 1970- furore bij de Spurs (van de gebroeders Davies…) maakte; hij speelde natuurlijk ook voor het Engelse elftal. James Peter Greaves wist het ‘net’ in zijn carrière vaak te vinden; voor de Spurs scoorde hij bijvoorbeeld in 321 officiële wedstrijden maar liefst 220x! Nadat Greaves zijn drankprobleem (hij wel…) had overwonnen werd hij een bekende tv(sport)presentator. Terecht dat ene Richard Digance, a folky in de jaren zestig/zeventig, ooit een nummer over Jimmy Greaves schreef. Beiden komen dan ook uit Newham, en dat schept een band. Dat deze Richard Digance de jaren nadien in Albion een gerespecteerde comedian/zanger is geworden, daar kwam ik eigenlijk pas eind vorige eeuw achter. In die eeuw bestond begin jaren zeventig in Vlaardingen ook de sociëteit Assurancetourix, kortweg vaak ‘Tourix’ genoemd. Aan de Hoflaan. Kwam er niet vaak, maar toen ik via via mijn ‘voetballoopbaan’ (nou ja…) in de zaal mocht gaan voortzetten, deed ik dat vrijwel elke zaterdag in vooravond voor het team van Tourix. Leuke tijd. In die periode soms toch de sociëteit wel eens bezocht, en zo gebeurde het dat ik daar een optreden zag van Richard Digance; half jaren zeventig of zoiets. Leek me wel wat, mede omdat ik Iain (toen nog Ian) Matthews en Richard Thompson als rechtgeaarde folkies van die tijd ook wel zag zitten. Daar hoorde ik het nummer over Jimmy Greaves voor het eerst, en ik ben oprecht blij dat ik de LP (Commercial Road; 1979) met deze track nog steeds bezit; geen verkeerde LP, overigens. En nu het donker is en de melancholie toch af en toe ook bij mij om het hoekje piept, zet ik deze schijf nog wel eens op. Het doet me terugdenken aan Assurancetourix, Richard Digance én Jimmy Greaves. En dat veroorzaakt dan een ontroerend, maar ook best een fijn gevoel.