Nederlands

Deze week is het de Week van de Nederpop op Radio 2. Laat de radio uit dus. Beter nog: trek de stekker eruit. Nog beter: sluit jezelf een week lang op in een geluiddichte isoleercel. Stel je voor dat je opeens met Blöf geconfronteerd wordt, of – zo mogelijk – nog veel erger, met het omhooggeschreven Amsterdamse kindsterretje Lucky Fonz III, al kun je voor diens valse gekrijs tegenwoordig ook al terecht bij De Wereld Draait Door, het moet verdorie niet nóg gekker worden. Maar goed, Nederpop dus. Ook American Connection deed mee, vrijwillig, of daartoe gedwongen door de ‘zendercoördinator’. En eerlijk is eerlijk, wat zij aan Nederlandse Americana te berde wisten te brengen, dat mocht er alleszins zijn. Ik hoorde The Watchman, Ad Vanderveen, BJ Baartmans, JW Roy en zo nog het een en ander waar we ons in het geheel niet voor hoeven te schamen. En natuurlijk was daar ook Ma Rain, de formatie rond singersongwriter Marijn Wijnands, die bewijst dat Amsterdam toch nog wel méér te bieden heeft dan het soort pedante, ernstig overschatte non-valeurs als bovengenoemde Fons. Ma Rain heeft twee prachtige cd’s gemaakt, waarvan de laatste, Paper Wall, onlangs zeer gunstig besproken is op altcountry.nl. Ook de eerste, Harbour, mag er zijn. Misschien is die zelfs nog wel een heel klein tikkeltje beter dan Paper Wall. Maar een hoogtepunt op deze laatste is dan weer het nummer Harbour, terwijl op Harbour een nummer staat dat Paper Wall heet. Kijk, zo zorg je voor samenhang in je oeuvre. Beide cd’s zijn te koop via de website van de groep.