Herfstklanken.....

De trein had vanochtend vertraging. Een gevatte opmerking van een medepassagier: ‘komt vast vanwege bladval’. En warempel, nog geen minuut later werd er omgeroepen dat de trein last had van een glad spoor veroorzaakt door vallende bladeren…… Herfst dus. Mooie kleuren. Ook: mensen die last krijgen van hun humeur; wisseling van stemmingen. Depressies. Ik ken sedert een jaar vijf ook iemand in de muziekwereld die daar hinder van ondervindt; elk jaar opnieuw. Het zullen er vast veel meer zijn. Ik niet (althans: ik vind van niet). En als ik al eens last heb van een mindere bui, dan is daar altijd nog een heel probaat middel voor: MUZIEK! En dan vooral, in mijn geval welteverstaan, muziek die in de regel niet opvrolijkt. Nou is dat in het brede genre der Americana natuurlijk niet moeilijk zoeken, een stukje muziek vol van kommer & kwel is immers zo gevonden. Welnu, ik schuif, depressie of geen depressie, de laatste dagen constant dezelfde cd’s in de speler. Welke? Welnu, wat denkt u van: And The Red Empire Orchestra van Micah P. Hinson; Caught The Trees van Damien Jurado; Gossip In The Grain van Ray La Montagne, maar vooral ook het hier wel erg veel gedraaide tweeluik Pilgrim Road en OH(Ohio) van respectief Willard Grant Conspiracy & Lambchop. Heerlijk! Opbeurende herstklanken.